Marsala

Soort
Region
Zoek een regio
Grape
Zoek een druif
Grape
Contents
Contents
Domain
Zoek een wijnhuis
Domain
Environment-friendly
Environment-friendly
Alcohol
Alcohol
Toon meer opties
Vintage
Vintage
Toon meer opties
Flavor
Flavor
Toon meer opties
Theme

Showing the single result

Marsala is een van ‘s werelds grote versterkte wijnen.  Exclusief gemaakt in en rond de stad met die naam, in het uiterste westen van Sicilië, Zuid-Italië. Net als sommige van zijn versterkte tegenhangers uit andere delen van Europa, heeft Marsala de afgelopen decennia een aanzienlijke daling in populariteit en verkoop gezien. Toch spant men zich ervoor in om zijn ooit glanzende profiel te herstellen. Niettemin op een of andere manier blijft versterkte wijn een beetje uit de aandacht van de consument.

John Woodhouse

Over het algemeen wordt aangenomen dat de Marsala-wijnstijl is gemaakt door de Engelse wijnhandelaar John Woodhouse. Deze was  gespecialiseerd in de distributie van port, sherry en Madeira en in 1770 naar Marsala kwam. De wijn verwierf snel een sterke reputatie op de Britse markt. Een groot deel ervan verkocht men destijds aan de groeiende Britse marine van die tijd: 500 vaten per jaar was de beroemde grote order van admiraal Nelson. Twee eeuwen later (in april 1969) kregen Marsala-wijnen DOC-bescherming. Dit was slechts een paar maanden nadat de Etna de eerste DOC van Sicilië werd

Moderne Marsala kan zijn gemaakt van een van de tien druivensoorten, waaronder de traditionele Grillo en Inzolia en de moderne, massaal aangeplante Catarratto. Andere druiven zijn de Siciliaanse specialiteiten Pignatello, Nerello Mascalese en Damaschino en de enige variëteit op de lijst die buiten Sicilië wordt verbouwd, Nero d’Avola.

Categorieën

Er zijn vijf leeftijdsgerelateerde categorieën voor de wijnen.  Fine (een jaar), superiore (twee jaar), superiore riserva (vier jaar), vergine/soleras (vijf jaar) en tenslotte vergine/solera stravecchio (tien jaar). Deze vult men vervolgens weer aan met officiële vermeldingen. Deze geven de kleur en het suikergehalte van de wijnen aan.  Oro, ambra en rubino beschrijven de goud-, amber- en robijnrode tint van de wijnen; secco (droog, bij 40g/l of gram per liter), semisecco (halfzoet, bij 40-100g/l) en dolce (zoet, bij meer dan 100g/l) geven de hoeveelheid suiker aan in het eindproduct.

In november 1984 zijn de productievoorwaarden van het DOC herzien. Een poging om kwaliteit boven kwantiteit te bevorderen, Men de verlaagde de toegestane rendementen. Dertig jaar later zijn er enkele glimpen van herstel.  Zo zonde dat deze wijn nagenoeg van het wijntoneel is verdwenen.