Descalzos Viejos Iusta - 2013, 2015

Garnacha uit het diepe zuiden van Spanje. Prachtig complex, vol en fris.

De Descalzos Viejos Iusta is één van de twee monovarietal wijnen van de bodega DV. Genoemd naar de heiligen en zusters Rufina en de Iusta die in de kapel van het voormalig klooster van Descalzos Viejos nog op een fresco op de muur staan.  Een unieke plek maar ook door zijn unieke wijnen.  De wijnstokken staan op een uniek perceel.  Op 650 mtr hoogte, langs de Taag – de rivier die Ronda doorklieft, en waardoor de diepe bodem van kalksteen is, met een zandige leemlaag erbovenop, en dat, samen met het unieke micro klimaat van Ronda zorgt ervoor dat de wijnen uit Ronda anders zijn. Vol van smaak met altijd fraîcheur.  De Descalzos Viejos  Iusta is kersrood van kleur, een geur van bosvruchten en kruiden, mineraal, smaakt fris met lange evenwichtige afdronk , heeft 16 mnd gerijpt in houten fusten van 500 ltr. Door al reeds bovengenoemde microklimaat zone van Ronda is dit een heel frisse Garnacha gebleven.

Ondanks de 15% alcohol – er is nu eenmaal veel zon in Ronda- maar zeker door de verfrissend koele nachten houdt de druif hier zijn frisheid. Door op het juiste moment te oogsten, de druif snel en koel te verwerken en met de magie in de wijnkelder van Vicente Inat – de wijnmaker – hebben ze hier een top garnacha in de collectie !   Ook van deze wijn is de productie gering , dus geniet van deze wijn zolang die voorradig is .Serveren op 15-18 graden  De wijn heeft een goed bewaar potentieel , maar eenmaal geproefd is bewaren lastig gebleken …..

Deze Descalzos Viejos Iusta is heerlijk bij Albondigas, Rabo de Toro , en natuurlijk chorizo worstjes van de grill! Een mooi stikje Manchego kaas… Het is een wijn die het heilige licht weer bij je laat schijnen.

Wie waren die Rufina en haar zus Justa…  die tot heiligen zijn benoemd….en de naamgevers van deze wijn.

Deze twee vrouwelijke heiligen worden samen  in het Martyrologium Romanum genoemd.

Te Sevilla in Spanje het lijden van de heilige maagden Justa en Rufina. Zij werden door de landvoogd Diogenianus in hechtenis genomen en eerst op de pijnbank uiteengereten. Daarna werden zij met de kerkerstraf, uithongering en allerlei kwellingen gefolterd. Uiteindelijk heeft Justa in de kerker de geest gegeven; Rufina echter heeft men om haar belijdenis van de Heer de hals gebroken

Een legende uit de zesde eeuw meldt dat Justa en Rufina dochters waren van een pottenbakker in Sevilla. Op een dag omstreeks het jaar 304 passeerde een processie ter ere van een heidense (lees Latijnse) vruchtbaarheidsgod hun huis. Processiegangers braken enkele potten. Justa en Rufina vernielden hierop het beeld van hun afgod.
Een andere variant weet te melden dat de beide zussen veel geld aan de armen gaven en hun vader hielpen bij de verkoop van het door hun vader gemaakte vaatwerk.
Toen enkele vrouwen in hun winkel kwamen om vaatwerk te kopen voor een offer aan de godin Venus, weigerden Justa en Rufina dit.
De koopsters vernielden daarop al het aardewerk. Justa en Rufina bleven niet achter en vernietigden op hun beurt het Venusbeeld.
Ze werden aangeklaagd bij de landvoogd wegens heiligschennis met het vrolijke einde zoals boven vermeld.