De donkere uit Troia, Puglia’s troef

Alleen voorkomend in deze streek, en veelal vermengd met andere variëteiten zoals de Primitivo en de Negroamaro. En ook een druif met een eigen willetje!  Bij Cantina Paradiso, genoemd naar de familie Paradiso, heeft men echter het toch gewaagd om de pure variant gebotteld. Eentje zelfs die op het wijnfestival van Merano een zilveren medaille kreeg. Deze Paradiso Posta Piana Nero di Troia onderging een jaar rijping voor 50% op eik, en voor 50% in staal om een ​​betere balans tussen fruit en kruiden te krijgen. Het resultaat is een wijn met een mix van fruit (als aardbeien, kersen, mirte), mediterrane kruiden als salie en rozemarijn. Alles afgetopt met een likje vanille. Soepele, zachte wijn met veel gevangen zonnekracht.  Probeer het met Pecorino en gegrild vlees zoals lam en geit.  Bij de Saté Kambing. Daar gaat ie heel lekker op. Zijn maar weinig wijnen die dat trekken.

Nero di Troia

Elk wijnland heeft zijn hoofdrolspeler, een inheemse wijnstok waarvan de oorsprong verloren is gegaan in de mist van de tijd en de Nero di Troia is daarop geen uitzondering. Hier is altijd Nero di Troia gecultiveerd die volgens de legende aan de kust van de Adriatische Zee is geland dankzij de Attische held Diomedes hem meenam uit Griekenland. Andere bronnen vertellen over een Spaanse wijnstok uit het Rioja-gebied die in 1745 door de gouverneur Don Alfonso d’Avalos naar Puglia is gebracht. Waarschijnlijker is echter dat hij uit de Balkan ergens vandaan komt, misschien via de Albanese stad Crujia, zoals inderdaad veel Europese wijnstokken zijn. Wij bieden hem aan bij wijnclubamsterdam.nl omdat ie zich daar ook op zijn plekje vindt.

Wist u dat:

Er zijn twee variëteiten die behoorlijk van elkaar verschillen: de variëteit die in Daunia is gekweekt, is in grote trossen. Hier is de Paradiso Posta Piana Nero di Troia van gemaakt. De variëteit die in het noorden van Bari wordt geteeld, heeft daarentegen kleine trossen en bessen. Het is rijk aan tannines en produceert wijnen die de tijd trotseren, zoals blijkt uit sommige flessen die na 30 of 40 jaar zijn geopend. Van Nero di Troia wordt in de beste jaren ook een prachtige rosé verkregen met een heldere kleur en geur van kleine bessen.